En hier volgen dan een stel foto’s, die proberen weer te geven hoe groot en mooi de Grand Canyon is. Het blijft een fenomeen wat je moet zien om te bevatten. De ochtend hebben we gevuld met een ritje langs de uitzichtpunten aan de zuidelijke rand van de Canyon. ‘S middags hebben we de shuttlebus gepakt en een stuk gewandeld langs de rand, wat erg warm was…
Hierna zijn we doorgereden naar Williams, een dorpje waar de route 66 dwars doorheen loopt. We hebben gegeten bij Twisters, een 50s soda fountain, geheel in route 66 stijl. Onze moeder genoot van alle oude 50s en 60s hits die daar gedraaid werden, en Maarten genoot van een black cow, een groot glas coca cola met hierin chocolade-ijs…
