Author : MenT

Zaterdag 2 augustus

De uitdaging van vandaag: de plekken in Yellowstone bezoeken die we graag willen zien, maar ook op tijd weer terug zijn zodat we rustig kunnen eten en de kids op tijd en relaxed naar bed kunnen.

We vertrokken rond 8 uur naar het park. Het was ongeveer anderhalf uur rijden naar Old Faithful, de wereldberoemde geiser die betrouwbaar circa elk uur en 40 minuten uitbarst. De voorspelling was dat dit rond 9:30u weer zou gebeuren. Vijf minuten te laat (maar wel even getankt) kwamen we bij de geiser aan. Gelukkig stonden alle mensen nog te wachten: hij was nog niet uitgebarsten. Het duurde zelfs nog wel even voordat hij begon te spuiten. Check!

Volgende stop: een trail om Grand prismatic spring (een bekende waterbron met regenboog kleuren) van boven te bekijken. Parkeren was een uitdaging, daarna het pad zelf, wat best lang en op het einde ook nog steil was. Boven gekomen was er een vervelend beestje die ervoor zorgde dat we vrij snel weer gingen afdalen (wat het was dat zie je in de vlog..). Check!

Hierna bezochten we de Lower geyser basin, een korte wandeling tussen verschillende geysers en warmwaterbronnen. Papa en mama zijn eerder al in Yellowstone geweest en hadden niet verwacht dat we zo snel al deze bijzondere natuur met de kids konden delen. Zo leuk! Check!

Het was tijd voor een picknick. We vonden een plekje vlak aan de Firehole rivier waar we heerlijk rustig konden eten, terwijl we genoten van het uitzicht op de natuur. De kids vonden dat het leek alsof we in een schilderij zaten, zo mooi was het. Doen we toch iets goed! Check!

We hadden alles bekeken wat we vandaag wilden doen, dus besloten we om te gaan. Na een korte stop in het (veel te toeristische) dorpje West Yellowstone voor boodschappen reden we door naar de cabin waar we rond 15:00u aankwamen. Volop tijd voor chillen, spelen etc. Missie geslaagd!

Morgen gaan we weer verder in Yellowstone met nog meer vulkanische bronnen en geysers!

Vrijdag 1 augustus

Vandaag moesten we ruim 4 uur rijden om in Yellowstone te komen.  Eerst door de bergen over een prachtige weg met veel haarspeldbochten. wat niet iedereen prettig vond. We gingen de pas over op een hoogte van 2700 meter. De weg aan de andere kant was prachtig, niet in woorden te omschrijven, dus kijk t.z.t. vooral naar onze vlog!

Na een stuk plat land en een route door de Shoshone canyon, kwamen we even na 12 uur aan in Yellowstone. Ons doel voor vandaag was het bezichtigen van de Yellowstone watervallen (en de Yellowstone canyon). Het park is enorm groot waardoor je zo een uur rijdt naar je bestemming.  Bij de watervallen aangekomen bezochten we eerst de zuidelijke kant om bij  uitzichtpunten te komen. We zagen 2 watervallen, de Upper falls en de Lower falls. Waarvan Lower falls de bekendste en de hoogste is.

Hierna gingen we naar de noordelijke kant van de rivier en liepen we tot vlak boven de watervallen.  Het pad naar Upper falls was goed te doen, niet al te steil. Maar het pad naar Lower falls was erg steil omlaag met meerdere haarspeldbochten, die moesten we dus ook weer omhoog. En door de hoogte waarop we zaten (ijle lucht) kostte dat behoorlijk wat inspanning. Maar het was het wel waard. Het uitzicht was erg mooi en de kracht van de waterval indrukwekkend. 

Toen was het toch echt hoog tijd om naar onze nieuwe slaapplaats te gaan, we moesten nog 1,5 uur rijden waarvan 1 uur door het park. We slapen de komende 3 nachten in een hutje midden in het bos. Overal hangen waarschuwingen voor beren, dus wie weet wat we hier nog gaan beleven.

Morgen gaan we weer terug naar Yellowstone om een ander deel van het park te bezoeken en is het tijd voor geisers en andere vulkanische activiteiten!

Donderdag 31 juli

Vandaag vierden we de verjaardag van Laura. Maar we gingen ook op weg van de Black Hills in de richting van Yellowstone NP. We namen afscheid van de caravan en reden naar de volgende staat: Wyoming.

Eerst bezochten we nog een natuurwonder: de zogenaamde Devils Tower, een rots die vrij in het landschap staat. Een foto zegt meer dan duizend woorden:

Na een mooie wandeling rondom de rots en een snelle picknick reden we weer verder naar Sheridan, een stadje wat vlak voor de eerste bergrug van de Rocky Mountains ligt. We gingen uit eten voor Laura’s verjaardag en gaan hier overnachten. Morgen rijden we verder en hopen we Yellowstone National Park te bereiken. Daar hebben we veel zin in!

Woensdag 30 juli

Afgelopen nacht hadden we een paar harde buien met onweer in de verte, maar vanmorgen was het droog en zonnig. We besloten om nog een keer de Wildlife Loop in Custer State Park te rijden in de hoop nu wel bizons te zien. Om 7.45 uur zaten we in de auto. Het was een stuk frisser dan de afgelopen dagen, ongeveer 13 graden.

Een half uur later reden we de wildlife loop op en begonnen we aan ons donut ontbijt. Na een paar happen zag Nathalie de eerste kudde bizons in de verte! Een deel van de kudde stond vlak naast een zijweggetje te grazen waardoor we ze van vrij dichtbij konden bekijken. Na veel foto’s en filmpjes reden we weer terug naar de hoofdweg. En daar liep een bizonstier vlak langs de weg! Een paar meter verderop stonden 2 gaffelbokken (pronghorn, antilopen).

Vanuit de auto zagen we daarna nog een kudde bizons in de verte, maar daar konden we niet dichterbij komen. Nadat we deze kudde vanaf een uitzichtpunt hadden bekeken, kwamen we om de volgende bocht weer een kudde bizons links van de weg tegen. Aan de rechterkant liep een stier opweg naar de kudde. Hij liep vlak achter de auto langs en bleef nog even midden op de weg staan voor een fotoshoot.

Een stukje verderop kwamen we een weer een kudde tegen. Ook deze stond te grazen of lagen te chillen naast een zijweggetje. We hebben hier een hele poos naar gekeken en de meiden bleven maar roep: ‘ooh kijk die daar’ en ‘ooh wat een schattige baby’s’! Ze zijn geslaagd voor een safari, ze waren geen moment ongeduldig.

Ondertussen waren we al bijna 2 uur in het park en hadden we nog niet eens de helft van de afstand afgelegd. We besloten om even wat sneller door te rijden. We zagen nog wat hertjes in de verte en bleven nog even staan kijken bij de prairiedogs die ondertussen het lievelingsdier geworden zijn van de meiden.

Eind van de ochtend waren we weer terug bij de caravan. De middag hebben we o.a. gebruikt om op te ruimen en lekker uit te rusten. De voorspelde regen kwam rond 15 uur toch echt even. Eigenlijk hadden we ook vandaag heel mooi weer en was het best fijn dat het even iets minder warm was.

Morgen gaan we feestvierend verder naar Wyoming.

Dinsdag 29 juli

Vandaag hebben we de noordelijke Black Hills bezocht. Dat was wel anderhalf uur rijden, wat ongeveer aangeeft hoe groot het gebied is.

In Spearfish Canyon bezochten we twee watervallen: de Roughlock falls en de Spearfish falls. Beide waren erg mooi en zeker de moeite waard.

Weer een kwartier verder kwamen we in Deadwood aan. Sommigen zullen de naam herkennen van de gelijknamige (hbo) serie. Een berucht wild-west stadje, met verhalen over revolverhelden en schurken. Voor ons was het eigenlijk een beetje teleurstellend. Er is wel wat aandacht voor de historie, maar alles is zo super toeristisch geworden dat je door alle herrie heen je jezelf maar moeilijk kan voorstellen dat hier echt deze verhalen gebeurd zijn.

Op internet was er ook een zogenaamde shoot out op staat beloofd, een toneelstukje met losse flodders. Leuk voor de kids, dachten wij. Maar dit bleek niet op straat maar op een podium te gebeuren. En de losse flodders was er maar één, er werd maar één keer geschoten en dat was het.

Lichtelijk teleurgesteld gingen we weer terug naar Custer. We waren door alle bombarie een beetje vergeten om genoeg te drinken en daar werden we ook niet fitter van.

Positief was het weer: geen spatje van de voorspelde regen gezien. Het was wel wat minder warm, maar nog steeds lekker zomers.

Voor morgen wordt er dan toch echt slechter weer voorspeld, we gaan het even aankijken en dan besluiten wat we nog gaan doen..

Maandag 28 juli

Waarschijnlijk wordt vandaag onze laatste droge warme dag in Custer, dus hebben we onze plannen aangepast aan het weer. We begonnen de dag rustig  en gingen rond half 10 op weg om de Needles Highway te rijden in Custer State Park.

De Needles Highway is een populaire weg (geen snelweg) door het state park met mooie bossen, uitzichten en de naaldvormige rotsen waar de weg zijn naam aan te danken heeft. Ondanks dat het een maandagochtend was, was het best druk bij de uitzichtpunten en bij de smalle tunnel, Needles eye.

Aan het einde van de weg kwamen we uit bij Sylvan Lake. Hoog tijd voor wat beweging, dus maakten we een wandeling rond het meer voordat we gingen picknicken en zwemmen. Het was vandaag gelukkig niet meer zo heet, dus het was heerlijk om hier een poosje te zitten.

Rond half 2 zagen we het weer veranderen, er kwanen meer wolken en wind en het werd nog wat frisser. We gingen weer terug naar de caravan (RV) om de rest van de middag lekker te relaxen, te spelen en de rotsen te beklimmen in de ‘achtertuin’. 

Als avondeten hadden we een lekker stuk vlees, zelf koken is best goed te doen in de caravan. En als toetje geroosterde marshmallows bij het kampvuur. 

Morgen bezoeken we een echt wild west stadje: Deadwood!

Zondag 27 juli

Vandaag stond het tweede National Park op de planning: Wind Cave NP. Bovengronds is het een heuvelachtig grasland waar je bizons en herten kan spotten, ondergronds is dit het meest complexe grottenstelsel ter wereld.

Je kunt de grotten alleen bekijken via een rondleiding met een Park ranger en dat is meestal snel uitverkocht. Wij hadden online al tickets gekocht en konden dus mee met een tour. Voor de kids was het de eerste keer dat ze zo ver onder de grond gingen en ze vonden het prachtig. In Europa zie je in de meeste grotten stalagmieten en stalactieten, maar deze grotten staan bekend om ‘boxwork’, een soort vakjeswerk van broos gesteente. Lastig te omschrijven dus: zie foto!

Na deze grottentocht was het tijd voor een picknick. Daarna gingen we op zoek naar bizons want die wilden we nu eindelijk wel eens van dichterbij bekijken. Dat lukte niet, we zagen er maar eentje, in de verte.

Omdat we tijd over hadden en toch wel graag wat bizons wilden zien, zijn we doorgereden naar Custer State Park, wat naast Wind Cave NP ligt. Waarom dit grote staatspark geen (onderdeel van het) National Park is geworden is ons een raadsel. Op de zogenaamde wildlife loop hoopten we meer bizons tegen te komen. Maar helaas zagen we er geen één. Dat viel toch best tegen. Misschien verstopten ze zich allemaal in de bossen want het was weer behoorlijk warm. Gelukkig zagen we wel wat herten en ezeltjes (burro’s).

We sloten de dag af met een kampvuurtje. Morgen gaan we een ander gedeelte van Custer State Park bekijken!

Zaterdag 26 juli

Nadat we vanmorgen alles weer hadden ingepakt gingen we voor ons ontbijt naar een lokaal restaurant in Wall, hier hadden we namelijk een coupon voor gekregen van het hotel. Wel leuk om een keertje te doen, zeker omdat het gratis was, maar zo’n ontbijt van pancakes en french toast is voor ons toch iets te veel.

Daarna opweg naar de Black hills en onze eerste stop in Rapid city bij de Walmart. Nog even goed ingeslagen qua drinken, want de komende dagen moeten we het doen met een kleinere supermarkt. Daarna door naar de bezienswaardigheid van de dag Mount Rushmore. Voor veel Amerikanen iets speciaals wat ze graag gezien willen hebben, voor ons leuk om te zien nu we er toch in de buurt zijn. Mount Rushmore is een berg waaruit 4 hoofden van presidenten zijn uitgehakt, Abraham Lincoln, Theodore Roosevelt, Thomas Jefferson en George Washington.  Vanaf de weg zagen we de hoofden al verschijnen en gelukkig viel het niet tegen. Toch knap gedaan, zeker voor de periode waarin het project plaats vond, 1927-1941. We hebben even meegedaan met de Amerikanen en bezochten het visitor center en liepen het pad onder de hoofden langs. Dat was wel even zweten, want het was behoorlijk warm vandaag.

Na dit korte bezoek hadden we nog ruim tijd over voordat we in onze volgende airbnb terecht konden. Dus tijd om even te relaxen op een mooi plekje in het bos. Even picknicken, boekje lezen en lekker spelen en klimmen op de rotsen. Toen ook dit te warm begon te worden reden we via een stukje van Custer state park (daar komen we over een paar dagen wat langer) naar het stadje Custer. We hadden nog even tijd voor een ijsje. En toen konden we naar onze caravan. Jaja: de komende 5 nachten slapen we in een grote Amerikaanse caravan op een rustig plekje buiten het stadje. Gelukkig met airco en genoeg ruimte voor 5 personen. De meiden kunnen lekker klauteren op de rotsen achter de caravan. We hopen hier een paar rustige dagen in de natuur te hebben.

Morgen zoeken we verkoeling in een grot, 12 graden daar binnen dus dat wordt even bibberen…

Vrijdag 25 juli

Vanochtend waren we weer vroeg wakker. Na een ontbijtje bij het hotel en het vullen van de tank gingen we op weg. Dit keer via de snelweg (I-90) naar het westen. We reden ongeveer drie uur, waarbij we onderweg een tijdgrens passeerden. Nog een uurtje verder terug, we bevinden ons nu in de ‘Mountain time’ met 8 uur tijdsverschil met NL. Dit alles in de staat South Dakota, waar we aankwamen bij ons eerste National Park: Badlands. Hier kochten we de America the beautiful pass voor toegang tot alle parken.

Badlands is eigenlijk een lange kloof in het landschap, waar rots kliffen het pioniers moeilijk maakten om verder te trekken, laat staan om hier te leven. Slecht land dus. Wel mooie uitzichten en het thuis van vele prairiehonden (een familielid van de eekhoorn, die in holletjes in de grond wonen). Dit was meteen een favoriet dier van de meiden. Papa had Laura beloofd dat ze vandaag een bizon zou zien, en gelukkig hebben we er in de verte eentje gespot.

Na Badlands was het tijd voor een ware tourist-trap: de Wall drugstore in Wall, een dorpje zonder verdere betekenis. De winkel is een aaneenschakeling van curiosa, americana en kitsch, met als hoogtepunten de bewegende reuze dino en de jackalopes. Wat dat laatste betreft: bekijk onze vlog (nog even geduld dus) en dan wordt het je vast duidelijk.

Ondertussen is het ook behoorlijk warm geworden en het was hoog tijd voor een ijsje. Op naar de Dairy Queen voor een blizzard.

Morgen is het tijd voor de Black Hills en komen we aan in het bergachtige, beboste gebied waar we een aantal dagen blijven. Als eerste staat een Amerikaans hoogtepunt op het programma, we willen namelijk Mount Rushmore bezoeken (die met die uitgehakte gezichten).

Donderdag 24 juli

Na een korte nacht, want we waren vroeg wakker door de jetlag, gingen we rond 7 uur op weg naar de Walmart voor de nodige boodschappen en een koelbox. Door ervaring wisten we precies wat we wilden hebben en waar het stond, dus de boodschappen waren vrij snel gedaan. Maar goed ook, want we hebben vandaag meteen een vrij lange rijdag voor de boeg.

Walnut Grove stond op het programma, bekend van de boeken en de serie het kleine huis op de prairie. De oudste meiden hebben de boeken (al meerdere keren) gelezen en kijken ook de serie die we op dvd hebben. Ze konden ons mooi even uitleggen hoe de geschiedenis van de familie Ingalls in elkaar zat, want dit klopt niet echt met de serie waarin het lijkt alsof Laura Ingalls haar hele jeugd in Walnut Grove heeft doorgebracht.  In feite zijn ze na een paar jaar verhuisd naar De Smet waar we later deze dag ook heen gingen. In Walnut Grove is niet veel te zien en na een picknick gingen we door naar De Smet.

Tijdens de rit van 2 uur passeerden we de staatsgrens tussen Minnesota en South Dakota. Langzaam zagen we het landschap weidser worden en konden we ons meer een voorstelling maken van de prairie zoals die er in de tijd van de Ingalls uitgezien moet hebben.  Nu wordt veel land gebruikt voor akkerbouw, voornamelijk maïs.
In De Smet bekeken we 2 replica scholen en een winkeltje met souvenirs.  De rest van de bezienswaardigheden hebben we toch maar niet bekeken, de pap was al een beetje op. Dus begonnen we aan de laatste mijlen door de prairie naar onze slaapplaats in Mitchell. En om de dag mooi af te sluiten zagen we onze eerste Amerikaanse zeearend midden op de weg zitten en voor de auto wegvliegen. Helaas geen foto, dat ging te snel, maar wel een mooie herinnering. 

Vannacht slapen we 1 nachtje in een motel, gezellig samen op 1 kamer. Morgen trekken we weer verder naar Badlands, ons eerste nationale park van deze reis.